As secuelas do dano cerebral son diferentes e heteroxéneas, e xeran distintos tipos e niveis de discapacidade segundo a persoa e a lesión. Co dano cerebral adquirido perde sentido falar de discapacidade física, psíquica ou sensorial: son moitas ao mesmo tempo, e preséntanse en diferentes proporcións e intensidades segundo a persoa.
Secuelas motoras
Inmobilidade de diferentes partes do corpo
Hemiplexía
Trastornos da marcha
Trastornos do ton postural (hipotonía, espasticidade)
Tremores
Secuelas sensoriais
Afectación ou perda da visión
Afectación da audición
Afectación do olfacto
Hemiparesia
Secuelas orgánicas
Traqueotomía
Alteracións respiratorias
Problemas de control de esfínteres
Secuelas cognitivas
Desorientación
Problemas de atención
Alteracións no nivel de alerta
Trastornos da percepción
Alteracións da linguaxe e a comunicación
Alteracións da memoria
Trastornos do cálculo e o razoamento numérico
Disfuncións executivas
Secuelas emocionais
Ansiedade
Depresión
Apatía
Secuelas condutuais
Inadecuación ás situacións sociais
Impulsividade
Hiperactividade
Agresividade
Secuelas sociais
Empobrecemento
Risco de exclusión social
Cambios no nivel de alerta
A alteración do nivel de consciencia pode ser verdadeiramente severo, levando á persoa ao que comunmente se coñece como 'coma'. Hai tres clasificacións:
Coma. Redución do nivel de consciencia con alteración do nivel de alerta e do contido da consciencia. A persoa permanece cos ollos pechados sen responder ao contorno, con ausencia do ciclo soño-vixilia e sen respostas reflexas.
Síndrome de vixilia sen resposta ou estado vexetativo. Estado de vixilia en ausencia de resposta a un mesmo ou ao contorno, con respostas motoras reflexas. Presérvase o nivel de alerta e o ciclo soño-vixilia.
Estado de mínima conciencia. Diferénciase do anterior na presenza mínima, pero discernible, de conciencia de un mesmo ou do contorno.